Kimseden iyilik umut etmem, kanat kol dilenmem, kendi havamda, kendi göğümde kendim uçarım. Eğilmek esaret tasmasından ağırdır boynuna: Fikri hür, bilgisi hür; vicdanı hür bir ozanım.

Tevfik Fikret, “Servet-i Fünun” ile başlayan yeni Türk şiirinin kurucularından ve en önemli temsilcisi.

XIX. yüzyılın sonlarında Türk şiirinin tamamıyle Avrupai bir hüviyet almasındaki rolü büyük.

24 Aralık 1867 tarihinde İstanbul Kadırga’da, Bostan-ı Ali mahallesinde dünyaya geldi.

1915 yazında, şeker hastalığı iyice ilerledi ve aynı yılın 19 ağustosunda, daha 48 yaşında iken öldü.

Düşünce ve duygularında devrimci, kendi deyişi ile “Hak bellediği yolda yalnız başına giden bir şair.”

Bu kitapta hayatı, kişiliğinin ve şiirinin özellikleri, şiirinin serüveni, düzyazılarından örnekler, arkadaşları ile çevresinde bulunanların anıları, en önemli yapıtları “Rübab-ı Şikeste”nin basılış ve “Tarih-i Kadim”in yazılış öyküsü, Mehmet Rauf’tan Cemal Süreyya’ya şiiri ve kişiliği üzerine yazılanlar ile Tevfik Fikret’in oldukça canlı bir fotografisi çıkarıldı.

“İlk şiirleri, Takma Adla Yazdığı Şiirleri, Rübab-ı Şikeste, Halûk’un Defterinden, Kız Kardeşim İçin, Sis-Rücu, Bir Lahza-i Teahhur, Millet Şarkısı, Aveng-i Tesavir, Âveng-i Sühûr, Eski Şeyler, Hâluk’un Defteri, Hayata Karşı İnsan, Hitabeler, Şermin, Son Şiirleri, Sonradan Bulunan Şiirleri, Çevirdiği Şiirler” yazılış tarihleri göz önünde tutularak yeniden düzenlendi.