Burada bir araya getirilen yedi (sekiz) deneme, bu araştırmanın ifadesidir: Cadılık ve Halk İnanışları, A. Warburg’dan E. H. Gombrich’e, Yüksek ve Alçak (16. ve 17. yüzyıllarda yasak bilgi konusu), Tiziano, Ovidius ve 16.yy’da Erotik betimlemenin kodları, İzler, Cermen Mitolojisi ve Nazizm, Freud, Kurt-adam ve Kurtadamlar, (Antropolog Olarak Engizisyon Yargıcı).

Seçilen yöntem nihayetinde tarihsel olmaktan çok morfolojik de olsa, bu makalelerde gene de Ginzburg’un çalışmalarını çekici ve şaşırtıcı kılan açıklayıcı ayrıntının, bir soruşturma tarzındaki biçimlendirmenin tadını bulabiliriz.

Uzun yıllardır sabbat üzerine sürdürdüğüm araştırmalar sırasında, birdenbire tarihsel değil, daha çok morfolojik bir yöntem uyguladığımı fark ettim. Çeşitli kültürel ortamlardan kaynaklanan ve biçimsel yakınlıklara dayanan efsanaler ve inanışlar toparlıyordum. Yüzeysel kimliklerin ötesinde, derin benzeşikler fark ediyordum. Bilinen tarihsel bağlar bana yardımcı olamazdı, çünkü bu efsaneler ve inanışlar çok daha uzak bir geçmişe dayanıyor olabilirdi. Morfolojiyi, tarih bilgisinin alışılmış araçlarının erişemeyeceği tabakalara ulaşmak için bir sonda gibi kullanıyordum.

— Carlo Ginzburg