Aşk ve tasavvuf ikliminde yetişen Ahmed Eş-Şehavi felsefenin, dilin, özgün mecazların ve imkânsız aşkların çocuğudur. O, bir yandan yetiştiği kültürün mirasından beslenirken öbür yandan çağın melodisine tempo tutar. Bu nedenle okur, bir derviş mi yoksa modern bir şair mi okuduğunu anlamaz. Şairin aralıksız hikmet arayışından okuyucu da nasiplenir. Hiç umulmadık bir şiirsel zaman veya mekânda kendini hikmetin kollarında bulur. Benim Adıma Bir Gökyüzü şairin, uzun soluklu şiirsel deneyiminde ruhu kazıyarak yarattığı yeni bir yontudur. Eş-Şehavi’nin şiiri, Mısırlı bir Arap şairinin deneyimi olduğu kadar, dünyanın neresinde olursa olsun insana hitap eden evrensel bir şiirdir.

— Mehmet Hakkı Suçin